Jak widać sędzia Wojciech Łączewski postanowił kontynuować „chlubne”
tradycje rodzinne.
Skąd my znamy podobne zachowania plemników w togach?
Zamość:
Sygnatura sprawy sądowej:Kow. 288/83/A
Sygnatury IPN: IPN Łd 53/17/2
Typ sprawy: Amnestia
Data rozpoczęcia sprawy: 25-07-1983
Data zakończenia sprawy: 25-07-1983
Tryb prowadzenia sprawy: Uproszczony
Krótka charakterystyka sprawy: Sprawa Jerzego Kropiwnickiego przed Sądem Wojewódzkim w Zamościu w
przedmiocie zastosowania amnestii.
Podejrzani / Oskarżeni
Kropiwnicki Jerzy,
ur.: 05-07-1945, imię ojca: Emanuel
Zarzut: Sąd Wojewódzki
w Zamościu postanowieniem z dn. 25.07.1983 r. na mocy art. 4 ust. 1 pkt 2 z
dnia 21 lipca 1983 r. o amnestii (Dz. U. Nr 39, poz. 177) orzeczoną karę 6 lat
pozbawienia wolności postanowił złagodzić o połowę do wysokości 3 lat
pozbawienia wolności.
Kwalifikacja: art.
46 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 12.12.1981 r. o stanie wojennym (Dz. U. Nr 29,
poz. 154)
Skazany: TAK
Wyrok: Orzeczona
wcześniej kara 6 lat pozbawienia wolności została złagodzona o połowę do 3 lat
pozbawienia wolności.
Sędziowie: Łączewski
A.
Sąd: Sąd Wojewódzki - Zamość
Rola: Sędzia zawodowy
Prokuratorzy: Żaczek Z.
Prokuratura: Sąd Wojewódzki Zamość
To właśnie takie, podobne lub te same plemniki mordowały
w powojennych sądach polskich patriotów- dziadków, matki, ojców, synów, siostry,
a w tym Naszych polskich „Żołnierzy Wyklętych”.
Pamiętajmy, że są to wciąż te same, bo odtwarzane w
alkowach lub w stodołach kolejne pokolenia przestępczych plemników w togach.
Proszę zwrócić szczególną uwagę na facjaty trzech
plemników widocznych na fotografiach z sami rozpraw, które mówią dużo więcej
niż tysiąc słów.
Odwdzięczył się za uzyskaną nominację sędziowską, którą
otrzymał z rąk śp. Lecha Kaczyńskiego.
29 maja 2008 r.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński wręczył akty powołania do
pełnienia urzędu na stanowisku sędziego. Nowo powołani sędziowie złożyli wobec
Prezydenta RP ślubowanie. Do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego powołani
zostali:
66. Wojciech Cezary
ŁĄCZEWSKI - w Puławach
Podczas uroczystości Prezydent powiedział:
„Przed chwilą złożyliście Państwo rotę ślubowania sędziego, które jest nieodłącznym elementem powołania na stanowisko. Jest to dziewiętnasta uroczystość powołania sędziów w ciągu niewiele ponad dwóch lat. Państwo nie zdobyliście przepustki do zawodu, nie mówię oczywiście o Paniach i Panach sędziach Sądów Okręgowych i Apelacyjnych, bo tutaj mamy do czynienia z doświadczonym sędziami. Państwo zdobyli przepustkę do pewnego stanu. Jest w Polsce taki stan, który sądzi innych. To jest stan sędziowski. Żeby dostać się do tego stanu trzeba mieć pozytywną opinię tych, którzy tam są. I później trzeba mieć odpowiednią decyzję, czyli, w rozumieniu Konstytucji, postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej. Ale kto nie zdobędzie akceptacji swoich starszych, mówię w przenośni, koleżanek i kolegów, taka osoba w tym stanie się nie znajdzie. A rola tego stanu, nie tylko w Polsce, ale w całej Europie, choć w różnym stopniu, jest olbrzymia. Bo sądzić innych to nieprawdopodobna wręcz władza. To w wielu przypadkach władza większa niż tych, którzy sprawują władzę ustawodawczą bądź wykonawczą. Oni bowiem tylko pośrednio zajmują się ludzkimi losami. Natomiast sędzia, szczególnie ten, który orzeka w pierwszej bądź drugiej instancji, czyli w normalnym postępowaniu co do konkretnej sprawy, orzeka o tym bezpośrednio. Jest to, raz jeszcze powtarzam, olbrzymia władza i podobna odpowiedzialność. I to jest moje pierwsze do Państwa przesłanie. Przesłanie dotyczące olbrzymiej odpowiedzialności, która spada na część z Państwa po raz pierwszy, chociaż wiem, że Państwo już żeście sądzili, jednak nie jako sędziowie, ale jeżeli chodzi o Panie i Panów, którzy awansowali po raz drugi lub trzeci to oczywiście już z tym stykali się od wielu lat.
I tę odpowiedzialność trzeba brać na barki, próbować się z nią uporać, często w niełatwych warunkach. Jeżeli wydaje się wiele setek orzeczeń, a jeżeli wziąć pod uwagę wszystkie rodzaje, mówię nie tylko o wyrokach, tylko właśnie o orzeczeniach, to jest ich jeszcze więcej w ciągu roku. Jeżeli pisze się setki uzasadnień, to oczywiście grozi rutyna. To jest nieuniknione, ponieważ sędziowie też są tylko ludźmi. Ale ta rutyna łączy się bardzo często, bo zdarza się przecież podejmować także decyzje, które niewiele znaczą, z ludzkimi losami, i to nie tylko w sprawach karnych, nie tylko w sprawach ze stosunku pracy czy ubezpieczeń społecznych, ale często w sprawach cywilnych, sprawach gospodarczych i wszystkich pozostałych, ponieważ kognicja sądów w Polsce jest niezmiernie szeroka. I trzeba o tym myśleć przy każdej sprawie. To bardzo trudne, ja o tym wiem. Ale trzeba też pamiętać, że realizując swoją misję mało kto w życiu korzysta z takiej swobody jak sędziowie. Oczywiście swobody w ramach obowiązującego prawa. Ale przecież wiemy wszyscy, że prawo z istoty jest niedoskonałe, z błędów również ludzkich, należy je doskonalić. Ale jego brak pełnej doskonałości jest immanentny. Poza ludzkimi możliwościami jest stworzenie systemu pozbawionego sprzeczności i systemu całkowicie jednoznacznego. W sprawach karnych polski ustawodawca co do wymiaru kary pozostawia sędziemu z założenia olbrzymią swobodę. Takie jest pod tym względem polskie prawo karne. I z tej swobody sędziowie korzystają. Mało kto, powtarzam, ma tego rodzaju swobody. Państwo spotykają się w większości Prezydentem po raz pierwszy. W przypadku sędziów Sądów Apelacyjnych i Okręgowych po raz drugi, bądź trzeci, chociaż zdaję sobie sprawę, że droga niektórych sędziów jest inna i nie prowadzi przez wszystkie trzy szczeble, nie licząc Sądu Najwyższego naszego sądownictwa, przez Sądy Powszechne. I wszystkim Państwu życzę, żebyście się spotkali przynajmniej jeszcze raz, chodzi o sędziów Sądu Apelacyjnego, dwa razy, jeżeli chodzi o Sądy Okręgowe, a trzykrotnie, jeżeli chodzi o Sądy Rejonowe. Wszystkiego tego życzę najszczerzej. Nie wiem jakie będziecie Państwo mieli przesłanie od tych, którzy przyjdą tu na moje miejsce. Ale niezależnie od tego chciałem najserdeczniej Państwu pogratulować, życzyć powodzenia nie tylko w tej trudnej misji, ale także w życiu prywatnym. Gratuluję serdecznie.”
W Gdańsku zaś Lech Kaczyński wręczył nominację dla Doroty
R. (córki L. Wójcika, asesora który w stanie wojennym skazywał działaczy
Solidarności na kary więzienia) na sędziego Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, o
której posiadam bardzo negatywną opinię i mógłbym bardzo wiele napisać o łamaniu
przez nią obowiązującego, a zarazem pupilki lewaków, a w tym samego Aleksandra
Kwaśniewskiego, który ją dwukrotnie awansował – raz na sędziego Sądu Rejonowego
w Wejherowie i dwa na sędziego Sądu Okręgowego w Gdańsku, która z automatu
odrzucała wszystkie pozwy osób represjonowanych w PRL o odszkodowanie.
To, że dziś mamy to, co mamy w przestępczej sitwie togowej zawdzięczamy także wszystkim konfidentom, którzy ze swoim fachem konfidenta i denuncjatora nie rozstali się po dzień dzisiejszy, a udającym po dziś dzień "wybitnych działaczy" szczególnie na bardzo bezpieczną odległość oraz tym, który przedwczesnie zaczęli pisać swoje laurki i książki o swoich zasługach i swoim udziale w rzekomym zwycięstwie nad komuną i nastawiającym swoje piersi pod reżimowe świecidełka.
Gdy tymczasem walka o wolną i niepodległa Polskę z wielorakim okupantem Polski jak na dzień dzisiejszy była i jest przegrana z kretesem.
Ba, biją się o ochłapy i jałmużnę dla siebie, lecz nie przyjdzie do ich kapuścianych łbów to by odebrać wysokie emerytury zdrajcom, zbrodniarzom komunistycznym, którzy Polskę zniewolili, a polskich patriotów zamordowali.
Wolą dostać kilka złotych jałmużny niż odebrać tysiące złotych katom i zbrodniarzom komunistycznym, bo ważniejszy jest dla nich własny portfel napełniony choćby kilkuzłotową jałmużną.
I w tak oto sposób rozdzierają hieny,sępy, kruki i wrony to Nasze polskie sukno.
Dziś doszło już do rzeczy wręcz niebywałych, bo oto publicznie jeden konfident
denuncjuje publicznie drugiego konfidenta i obaj nadal uważają się za ludzi uczciwych i prawych, a człowieka prawego,
uczciwego i honorowego obaj konfidenci oskarżają o swoje osobiste
przywary.
Dziś byli działacze okazali się w dużej mierze wybitnymi, lecz konfidentami, którym ksywy i nazwiska bardzo łatwo wypadają z pyska, tak jak zapewne wypadały one im w przeszłości.
Obibok na własny koszt
PS
Warto przy okazji zapoznać się z przepisami prawa, które
mogą nas uchronić przed rozgrzanymi sądami, które coraz bardziej i trwalej są podłączone
pod zasilanie jednej i nieomylnej pokomunistycznej WSIowej sitwy.
Onwk.
PPS
Zgadzam się z @Matką Kurką, co do odpowiedzialności
karnej tego plemnika w todze.
Onwk.
